-30%Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? Rok wydania2021Liczba stron308KategoriaLiteratura dla dzieci i młodzieżyWydawcaWe need YAISBN-13978-83-6665-740-3Informacja o sprzedawcyePWN sp. z dla dzieci i młodzieży -15%-15%Romantyczna powieść Jay McLean, autorki bestsellerów "Więcej niż ona" i "Więcej niż my"Każdego ranka masz wybór: możesz dalej śnić lub obudzić się i ruszyć w pogoń za żyć dla siebie i tylko dla były... -15%-15%Czy każdy zasługuje na drugą szansę?Logana i Amandę połączył jeden wspaniały wieczór, który mógł być dla nich początkiem czegoś wyjątkowego. Jednak chłopak wszystko czekała na jego telefon, jakikolwiek sygnał, że... -10%-10%W Lipowie lato w pełni. Na polach rozpoczynają się żniwa, a w sadach dojrzewają jabłka. Młodszy aspirant Daniel Podgórski czuje, że znalazł się w najlepszym momencie swojego życia. Tymczasem w okolicach sennego zazwyczaj Lipowa zostają... -10%-10%W Lipowie lato w pełni. Na polach rozpoczynają się żniwa, a w sadach dojrzewają jabłka. Młodszy aspirant Daniel Podgórski czuje, że znalazł się w najlepszym momencie swojego życia. Tymczasem w okolicach sennego zazwyczaj Lipowa zostają... Czym dla polskich partii politycznych jest wspólna Europa? Jaka powinna być rola Polski w debacie o nowym kształcie Unii Europejskiej? Czy polskie partie polityczne traktują Unię Europejską jako zło konieczne, czy jak Świętego... -25%-25%Przedstawiciel IBM negocjuje warunki umowy na system ewidencyjny dla obozu w Auschwitz. Cieśla odkrywa oszustwa w kosztorysie szubienicy. Pijani chłopi kłócą się o dobytek z żydowskich domów. Zwłoki z pociągu jadącego do obozu śmierci... -15%-15%Jon Hansen zdradził Rybaka – narkotykowego króla Oslo. Ucieka przed jego zemstą i trafia do małej wioski na dalekiej północy Norwegii. Tam poznaje zagadkową kobietę i jej dziesięcioletniego syna. Korzystając z ich pomocy, Jon chroni się... -15%-15%Jon Hansen zdradził Rybaka – narkotykowego króla Oslo. Ucieka przed jego zemstą i trafia do małej wioski na dalekiej północy Norwegii. Tam poznaje zagadkową kobietę i jej dziesięcioletniego syna. Korzystając z ich pomocy, Jon chroni się... -20%-20%Najsłynniejsza powieść Sturgeona, wyróżniona International Fantasy Award. Sturgeon jest jak naczynie pełne pysznego kawioru. - Brian Aldiss. Prostaczek, który jest telepatą i może zniszczyć człowieka samym spojrzeniem. Dziewczyna, która...

Więcej serca niż rozumu by Książki Dobre Jak Czekolada - 11:16 Czwarty tom serii "Jedyne takie miejsce". Każda część opowiada o innych postaciach z grona

Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych uniesień. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? TytułWięcej serca niż rozumu AutorKlaudia Bianek WydawnictwoWe need YA ISBN9788366657403 Rok wydania2021 Liczba stron308 Formatmobi, epub Dane ogólne Format pliku ebook Ten produkt nie ma jeszcze opinii

WIĘCEJ SERCA NIŻ ROZUMU, KLAUDIA BIANEK • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13950959225 Klaudia Bianek średnia ocena z 1 opinii Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych uniesień. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? cena: 27,93 zł 39,90 zł UWAGA! Zostało tylko 19 szt.! Ilość: Koszty dostawy Opinie Opinie Nowa powieść Klaudii Bianek, czyli potworne rozczarowanie, czy może jednak zaskoczenie? Jak pewnie większość z was wie, Klaudia Bianek jest jedną z moich ulubionych polskich autorek, to właśnie po lekturze jej książek, przestała skreślać polskich autorów. Czy i tym razem zakochałam się w jej książce? „Więcej serca niż rozumu” jest czwartą kontynuacją serii „Jedyne takie miejsce”. Wszystkie poprzednie powieści, na długi czas zapadły w moim sercu. Tym razem nie było inaczej. Powiedziałabym, że było słabiej, ale było po prostu inaczej, miałam wrażenie, że ta pozycja jest mniej wiecie na poziomie zagranicznych młodzieżówek. Sam świat przedstawiony wydał mi się bardziej zagraniczny, niż klimatycznej polskiej wioski. Jako córka emerytowanego strażaka składam autorce pokłony, w jaki rzeczywisty sposób dodała specyfikę tej pracy, a nie jest to rzecz łatwa, nie mając styczności z tą pracą. Naprawdę ogromnie mnie to zaskoczyło i myśle, że wpłynęło na mój odbiór, realne przedstawienie tego zawodu. Bardzo przyjemnie czyta się powieść, w której spotykamy autentycznych bohaterów, takich jakich możemy spotkać w realnym życiu. Moim zdaniem charakterystyka postaci perfekcyjna, i jak na młodzieżówkę chyba nic bym w niej nie zmieniła. Jedyna rzecz, która mnie lekko rozczarowała to oklepany motyw hate- love, który jest chyba wciskany do każdej powieści młodzieżowej. Pewnie was ciekawi, czy podobnie jak inne książki tej autorki, „Więcej serca niż rozumu” też pochłonęłam w jeden dzień? Myśle, że was tutaj nie zaskoczę. Przeczytanie tej pozycji zajęło mi trzy dni, ale to wcale nie przez moje zniechęcenie do tej historii. Chciałam się nią ekscytować, ją przezywać i za nią tęsknić. Po prostu nie mogłam pozwolić, żeby kolejne spotkanie z tą autorką skończyło się tego samego popołudnia. Czy książki trzeba czytać po kolei? Absolutnie nie, bez problemu zrozumiecie całą historie, bez znajomosci poprzednich tomów! Okładka przypomina mi trochę wakacyjny klimacik i ta historia bez dwóch zdań, idealnie wpasowuje się w letni okres, jest lekko napisana, jej lektura jest niezwykle przyjemna, bez większych potknięć! Czytaj więcej Dodaj opinię W końcu przyszła pora na tom czwarty, czyli "Więcej serca niż rozumu". Ta część skupia się na Krystianie i Marcie, których mogliśmy częściowo poznać w poprzednich tomach. Chłopak jest przyjacielem Aleksandra, który na co dzień poświęca się służbie jako strażak.

Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych uniesień. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? AutorBianek Klaudia Językpolski WydawnictwoWe Need YA ISBN9788366657397 Rok wydania2021 Liczba stron308 OprawaMiękka ze skrzydełkami Typ publikacjiKsiążka Ten produkt nie ma jeszcze opinii

Więcej serca niż rozumu • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 12390981875

^{Recenzje Anna R. Sięgając po najnowszą książkę Klaudii Bianek, spodziewałam się lektury lekkiej, niewymagającej, odprężającej, może nawet lekko banalnej. Jakże wielkie było moje zdziwienie, gdy z każdym kolejnym słowem, otrzymywałam zastrzyk torpedujących emocji, nasilających się przy przewracaniu kartek. Autorka pod postacią delikatnej, przyjemnej opowieści, nakreśliła swoistą bombę uczuciową, dopełnioną mrocznymi, prześladującymi traumami, które ukształtowały nadzwyczaj złożone, unikatowe charaktery. Czy w takim wypadku happy end jest w ogóle możliwy? Filarem tej nadzwyczaj angażującej powieści są świetnie skonstruowani, złożeni bohaterowie, którzy pod maskami pozorów, skutecznie skrywają swoje prawdziwe oblicze, emocje, pragnienia. Zarówno Krystian, jak i Marta, odsłaniają się bardzo stopniowo, ich ocena ewoluuje wraz z liczbą przeczytanych kartek, a oni sami z beztroskich młodych ludzi przemieniają się w mocno doświadczonych przez życie, poturbowanych dorosłych. Zwłaszcza chłopak, po przedarciu się za solidnie zbudowaną zasłoną luzaka, prezentuje się czytelnikom jako nielitościwie pokiereszowany przez okrutny, niesprawiedliwi, nieoszczędzający nawet maleńkich dzieci los. Język autorki jest nienaganny, cechuje go lekkość, przystępność oraz wyjątkowa sugestywność, dzięki czemu kartki same przelatują przez palce, a czytelnik z zapartym tchem śledzi nakreśloną historię. Z opowieści bije ogromny autentyzm, w skutek czego lektura dotyka niemal samej duszy, wywołuje lawinę skrajnych emocji, wprawia czytającego w silny trans, z którego wyrwie go jedynie dotarcie do finału. "Więcej serca niż rozumu" to słodko-gorzka, wartościowa historia, nieobliczalna niczym samo życie, wywołująca lawinę skrajnych emocji, momentami wyjątkowo ciężka do zaakceptowania. Początkowo zabawna i przyjemna, po to, by po chwili zasiać w duszy niewyobrażalny zamęt! Gwarantuję, że opowieść Klaudii Bianek zafunduje wam prawdziwy emocjonalny rollercoaster, począwszy od zaintrygowania, poprzez niedowierzanie czy bunt, aż do nadziei, że miłość po raz kolejny okaże się lekiem na wszelkie traumy. Wkroczcie na karty tej wspaniałej, przejmującej powieści i przekonajcie się sami, czy prawdziwe uczucie wygra z mrocznymi, obezwładniającymi demonami przeszłości. Polecam całym sercem! Justyna G. Zauroczenie i rodząca się miłość to chyba jedne z najbardziej emocjonujących wydarzeń w życiu człowieka. Jeśli sobie myślicie po cichu, że fajnie byłoby te porywy serca przeżyć jeszcze raz, to mam dla was dobrą wiadomość - Klaudia Bianek zna przepis, jak dobrze te emocje odtworzyć na kartach książki. Dwoje bohaterów to Marta i Krystian. Znają się z imprezy zakończonej upojną nocą. Niestety wspaniałe wspomnienie szybko zamienia się w nieporozumienie i tak od namiętności szybko pędzimy do nienawiści. Czy uda się to odkręcić i w jaki dokładnie sposób, to już trzeba przeczytać samemu. Jak to mówią, kto się czubi, ten się lubi. Marta jest śmiertelnie obrażona na Krystiana, bo ten uciekł z jej mieszkania bez pożegnania. Krystian przy Marcie zamienia się w dupka i fiksuje się na tym, żeby tylko ją znowu zdobyć. To niesamowite, jak ludzie potrafią się nieświadomie zmieniać względem siebie. Wpływają na nich ich własne uczucia, nad którymi jeszcze nie zapanowali i niepewność wobec partnera. Relacja głównej pary jest najważniejszym elementem "Więcej serca niż rozumu" i myślę, że została świetnie oddana. Styl autorki jest taki, że kiedy jakaś postać się złości, to my też możemy z łatwością poczuć tę złość. Pewne wątki i przemyślenia powtarzają się, ale to pozwala pełniej oddać emocje towarzyszące bohaterom, którzy swoją drogą są bardzo sympatyczni... kiedy przebywają z daleka od siebie. Przynajmniej na początku! Dla miłośników schematu hate-love to zdecydowanie pozycja obowiązkowa. Podobała mi się postać Krystiana. To podrywacz, który w mojej ocenie balansuje pomiędzy "dam mu w zęby" i "w sumie to urocze". Ciekawie czytało się jego historię, opis jego pracy jako strażaka. Autorka w posłowiu przyznaje się do rzetelnego reaserchu na ten temat i jestem w stanie w to uwierzyć, udało jej się przedstawić to w plastyczny i wiarygodny sposób. Książkę polecam miłośnikom romansów, zarówno dorosłym jak i młodzieży. To była lekka i przyjemna rozrywka.}

1/5: Od czego by tu zacząćBardzo lubię wszystkie poprzednie książki Pani Klaudii, zarówno poważniejsza serię pastelową, jak i te NA. Ta jednak to jakieś nieporozumienie. Przede wszystkim książka sprawia wrażenie napisanej "na kolanie". Pani Klaudia sama przyznaje w mediach społecznościowych, że jedną ksiażkę pisze 6-8 tygodni, co na skali od Remigiusza Mroza do G.R.R

Zauroczenie i rodząca się miłość to chyba jedne z najbardziej emocjonujących wydarzeń w życiu człowieka. Jeśli sobie myślicie po cichu, że fajnie byłoby te porywy serca przeżyć jeszcze raz, to mam dla was dobrą wiadomość - Klaudia Bianek zna przepis, jak dobrze te emocje odtworzyć na kartach bohaterów to Marta i Krystian. Znają się z imprezy zakończonej upojną nocą. Niestety wspaniałe wspomnienie szybko zamienia się w nieporozumienie i tak od namiętności szybko pędzimy do nienawiści. Czy uda się to odkręcić i w jaki dokładnie sposób, to już trzeba przeczytać samemu. Jak to mówią, kto się czubi, ten się lubi. Marta jest śmiertelnie obrażona na Krystiana, bo ten uciekł z jej mieszkania bez pożegnania. Krystian przy Marcie zamienia się w dupka i fiksuje się na tym, żeby tylko ją znowu zdobyć. To niesamowite, jak ludzie potrafią się nieświadomie zmieniać względem siebie. Wpływają na nich ich własne uczucia, nad którymi jeszcze nie zapanowali i niepewność wobec partnera. Relacja głównej pary jest najważniejszym elementem "Więcej serca niż rozumu" i myślę, że została świetnie oddana. Styl autorki jest taki, że kiedy jakaś postać się złości, to my też możemy z łatwością poczuć tę złość. Pewne wątki i przemyślenia powtarzają się, ale to pozwala pełniej oddać emocje towarzyszące bohaterom, którzy swoją drogą są bardzo sympatyczni... kiedy przebywają z daleka od siebie. Przynajmniej na początku! Dla miłośników schematu hate-love to zdecydowanie pozycja mi się postać Krystiana. To podrywacz, który w mojej ocenie balansuje pomiędzy "dam mu w zęby" i "w sumie to urocze". Ciekawie czytało się jego historię, opis jego pracy jako strażaka. Autorka w posłowiu przyznaje się do rzetelnego reaserchu na ten temat i jestem w stanie w to uwierzyć, udało jej się przedstawić to w plastyczny i wiarygodny wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. Książkę polecam miłośnikom romansów, zarówno dorosłym jak i młodzieży. To była lekka i przyjemna rozrywka. Ocena:

^{WIĘCEJ SERCA NIŻ ROZUMU, KLAUDIA BIANEK • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 14193940817} ^{MartaNienawidzę Krystiana Sobczaka. To największy palant, jakiego widział świat! Zapatrzony w siebie, arogancki i głupi jak but od lewej nogi! Nie mam zielonego pojęcia, jak on przeszedł te wszystkie testy sprawnościowe na strażaka. A tym bardziej jakim cudem ukończył Szkołę Aspirantów Państwowej Straży w tym wszystkim było to, że ten cholerny buc jest najlepszym przyjacielem mojego najlepszego przyjaciela. A Aleks to dawny narzeczony mojej siostry. Sytuacja między nim a Sandrą była kuriozalna, przez co ja znajdowałam się w naprawdę trudnym położeniu. Rozeszli się w złości i bólu. Łudziłam się, że dam radę być lojalna wobec obojga, w praktyce okazało się to jednak bardzo trudne, bo między nimi zrodziło się zbyt wiele goryczy i wzajemnych pretensji. Kiedy myślałam, że już nic mnie nie zaskoczy, właśnie wtedy w moim życiu pojawił się Krystian tygodni temu poszłam do klubu z koleżankami ze studiów. Sama impreza była świetna, bo wreszcie się wyluzowałyśmy po wszystkich stresach związanych z nauką. Szalałyśmy właśnie na parkiecie do jednej z popularnych klubowych melodii, gdy obok mnie pojawił się on. Byłam pod wpływem alkoholu, bo zdążyłam wypić już trzy drinki, i dlatego uznałam, że gość jest wybitnie przystojny. Zaczęliśmy tańczyć i szło mu naprawdę niesamowicie dobrze. Pozwoliłam się prowadzić i obejmować, upatrując chwili zapomnienia w jego ramionach. Po zejściu z parkietu poprowadził mnie do baru i zaproponował drinka.– Czego się napijesz?– Wódki z sokiem pomarańczowym – odpowiedziałam, unosząc lekko jedną brew. Chłopak oblizał usta i przesunął po mnie pociemniałym na barmana, a ten przytaknął i zapytał, czy sok ma być świeżo wyciśnięty z owoców. Nie zdążyłam odpowiedzieć, gdy mój towarzysz się odezwał:– A myślałeś, że z kartonu?Może i nie był najmilszym osobnikiem na świecie, ale w tamtej chwili pożerałam wzrokiem jego bardzo krótko ścięte ciemne włosy i tajemnicze, zielone oczy. No i usta… Tak piękne, o niesamowicie wyraźnych konturach. Rysy twarzy też miał niezwykłe, a do tego apetyczną, nieprzesadnie umięśnioną sylwetkę. Te szerokie barki, wąska talia, wzrost… Było na czym oko zawiesić.– Krystian jestem – przedstawił się niskim, lekko schrypniętym głosem.– Marta. – Uścisnęłam jego dużą, ciepłą postawił przed nami drinki, a my zaczęliśmy ze sobą flirtować. Nie ukrywaliśmy tego, że wpadliśmy sobie w oko. Ja byłam kokieteryjna, a on okazywał mi swoje zainteresowanie. Czasem jego dłoń opadła na moją talię, innym razem na biodro. Z chwili na chwilę odległość między naszymi ciałami się zmniejszała, oddechy zaczęły się mieszać, a wreszcie doszło do pierwszego kontaktu. Jego apetyczne wargi opadły na moje i sprawiły, że wszystko wokół zniknęło, jak gdyby pochłonięte przez jakąś czarną w moim mieszkaniu pół godziny później. Nie miałam w zwyczaju sprowadzania facetów do siebie, lecz to była sytuacja wyjątkowa i absolutnie awaryjna. On mieszkał dalej od klubu niż ja, więc zgarnęłam go do taksówki i podałam kierowcy mój adres. Liczyłam na to, że tego wieczoru Maksa nie będzie, chociaż nawet gdyby był, to nic nie mogło mnie powstrzymać przed tym, żeby znaleźć się w łóżku z Krystianem. Okazało się, że Maks spał już swoim bardzo mocnym snem i nie obudziła go nawet nasza szamotanina w korytarzu. Dostaliśmy się do pokoju z trudem, bo nie byliśmy w stanie oderwać od siebie rąk i ust. Opadliśmy na łóżko i wtedy oboje po prostu był najlepszy seks w moim sympatia odeszła w niepamięć, gdy obudziłam się rano i zobaczyłam, że zniknął; on i wszystkie jego porozrzucane po podłodze ubrania. Bez śladu. Nie zostawił żadnej kartki, numeru telefonu, po prostu nic. Był i się tamtej chwili zdałam sobie sprawę, że przystojny Krystian bez nazwiska trafia na czarną listę facetów, którzy nie zasługują na to, żebym obdarzyła ich kiedykolwiek jeszcze chociaż jedną myślą. I tego zamierzałam się przewidziałam tylko, że pewnego dnia natknę się na niego w mieszkaniu mojego najlepszego przyjaciela. I że Aleks też się z nim przyjaźni! Jak on w ogóle mógł się kumplować z kimś takim?W świetle dnia już nie wydawał mi się przystojny, za to nadal tak samo głupi… Czułam, jak wzmaga się we mnie potrzeba prychania niczym wkurzona kotka, gdy stał w mieszkaniu Aleksa i patrzył na mnie z arogancko wykrzywionymi od tego czasu miałam nieprzyjemność regularnego widywania się z nim. Niespodziewanie znaleźliśmy się w jednej ekipie, często razem wychodziliśmy, a ja musiałam nauczyć się ignorować jego obecność, głupkowate uśmieszki i natarczywe cieszyłam się na urodzinowe ognisko dziewczyny Aleksa. Ja i Klara miałyśmy dość niezręczne początki, bo ona doskonale wiedziała, że jestem siostrą Sandry. Nie do końca umiała do mnie podejść, była przez pewien czas nieśmiała i wycofana, lecz gdy wreszcie zaczęłyśmy gadać, to naprawdę nie mogłyśmy przestać!Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie obecność Krystiana. On ostatnimi czasy psuł mi wszystkie imprezy i wyjścia. Mierził samą swoją obecnością i nic, absolutnie nic nie byłam w stanie na to zorganizował niesamowitą niespodziankę dla Klary. Zgadał się z Alanem, żeby wszystko mogło odbyć się w Lasach Groszkowickich, czyli tam, gdzie mieszkali on i jego dziewczyna, Lena. Dotarliśmy na miejsce, gdy słońce było jeszcze na niebie, a następnie rzuciliśmy się do składania życzeń, gdy Klara i Aleks przyjechali prawie jako ostatni. Dziewczyna uśmiechała się szeroko, patrząc na nas oczami pełnymi niedowierzania. Wyściskałam ją i wręczyłam prezent, po czym udałam się za Bartkiem – kolegą Aleksa ze straży – do stolika z alkoholem i przekąskami. Sięgnęłam po kolorowego drinka w szklanej butelce i upiłam łyk, czując, jak słodko-gorzka mieszanka wódki i soku rozlewa mi się na języku.– Fajna z nich para, co nie? – zagadnął Bartek, wskazując ruchem głowy na Klarę i Aleksa.– Pewnie, że fajna. Cieszę się, że im się udało – odparłam, kiwając głową z uśmiechem.– Wiesz, po tym, co odwaliła twoja siostra, to ja już traciłem nadzieję, że coś się w jego życiu zmieni – mruknął pod nosem Bartek, a ja raptownie się napięłam, zaciskając doskonale wiedzieli, co się wydarzyło. Sandra była zaręczona z Aleksem, a ich związek wydawał się niemal idealny. Jednak wszystko zmieniło się pod wpływem jednej impulsywnej decyzji, gdy podczas pożaru domu jednorodzinnego Aleks wbiegł do środka bez odpowiedniego przygotowania, bo chciał ratować kilkuletniego chłopca przed śmiercią. To właśnie wtedy zawalił się na niego strop, a on ochronił Patryka własnym ciałem. Został dotkliwie poparzony, stracił nogę w wyniku amputacji, a gdy obudził się ze śpiączki w szpitalu, moja siostra w bezduszny sposób powiedziała mu, że od niego odchodzi, bo nie będzie w stanie żyć z prawo jej za to nienawidzić i po części tak właśnie było. Aleks całkowicie się załamał, bo Sandra była jego wielką, prawdziwą miłością. Przez długie miesiące zamykał się przed światem i życiem, lecz niespodziewane spotkanie z Klarą było dla niego jak pierwszy głęboki oddech i promienie słońca na skórze.– Wiesz, że ja nie miałam na to wpływu… – wyjaśniłam spokojnie Bartkowi, zdając sobie sprawę, że wszyscy kumple Aleksa mieli o Sandrze jak najgorsze zdanie. Mnie akceptowali tylko dlatego, że byłam jego przyjaciółką.– Tak, teraz już wiem. – Przytaknął. Upił łyk piwa i odchrząknął znacząco, patrząc gdzieś ponad moją głową. – Sobczak właśnie cię obczaja… I nawet się z tym nie usta i przewróciłam oczami.– Byłabym najszczęśliwsza na świecie, gdyby się w końcu odwalił. Zdobył mój numer i już dzwonił kilka razy… Natręt – powiedziałam przez zaciśnięte zęby, biorąc dwa szybkie łyki drinka.– Nieźle się na ciebie uwziął, co?– Totalnie! A tak w ogóle… ty wiesz, jak się poznaliśmy? – zapytałam, patrząc na Bartka spod się pod nosem, zagryzając lekko dolną wargę.– Wiem. Krystian nie ukrywa tego, że uciekł z twojego łóżka po wspólnie spędzonej nocy – odpowiedział szczerze, patrząc na mnie z rozbawieniem igrającym w oczach.– Świetnie… – wycedziłam przez zęby, kręcąc głową z zażenowaniem. Ten człowiek to moje przekleństwo.– Uważaj, właśnie tutaj idzie…Poczułam, jak cała się spinam. Wzięłam głęboki oddech i jednym haustem wypiłam drinka do końca, po czym odstawiłam ją na stół i rzuciłam płochliwe spojrzenie Bartkowi. Uśmiechał się w typowy dla siebie sposób. Taki właśnie był, zawsze złośliwy i ironiczny, a ja mimo wszystko go lubiłam.– Zmywam w kierunku Klary, która rozmawiała przy ognisku z jakąś nieznaną mi dziewczyną, lecz niemal natychmiast poczułam na nadgarstku uścisk dłoni, a całe moje ciało już wiedziało, kto naruszył moją przestrzeń razu się najeżyłam i spojrzałam przez ramię z mordem w oczach.– Nie dotykaj mnie – warknęłam, wyrywając rękę z jego uścisku.– Dlaczego uciekasz? – zapytał z głupkowatym Inteligencją to ty nie grzeszysz, wiem o tym – odparłam chłodno, zakładając ramiona na było to, że ja gotowałam się ze złości, a ten patrzył na mnie, jakbym była jego długo oczekiwanym rajem. Co za idiota! Jak ja w ogóle mogłam go kiedykolwiek tknąć chociażby palcem? A przecież… Boże, dotykaliśmy się wszystkim!– Skarbie, lubię, jak jesteś taka zadziorna… – Uśmiechnął się szelmowsko z błyskiem w bez rozbawienia.– Skoro już mam tę nieprzyjemność cię oglądać, to chcę ci powiedzieć, że żądam, byś usunął mój numer. Masz przestać do mnie wydzwaniać! – krzyknęłam, cofając się gwałtownie, gdy znów próbował mnie dotknąć.– To się ze mną umów – odparł lekko, wsuwając dłonie do kieszeni spodni.– Nie umówię się z tobą, natręcie! Słyszysz? Nie umówię się! – powiedziałam głośno i dobitnie, o mały włos nie tupiąc się na pięcie i ruszyłam ze złością przed siebie. Ten idiota zdobył mój numer, a jedyną osobą, od której mógł go dostać, był Aleks. Powinnam się solidnie wściec na mojego przyjaciela, bo nie miał prawa tego robić. Tym bardziej że dobrze wiedział, jak alergicznie reagowałam na Krystiana Sobczaka.– Marta, wdech i wydech. – Głos Aleksa rozbrzmiał przy moim uchu, gdy zatrzymałam się po krótkiej chwili marszu, wkurzając się w środku do szaleństwa.– Dlaczego podałeś mu mój numer? – zapytałam, patrząc przyjacielowi w oczy.– Obiecał, że zadzwoni, żeby przeprosić za to, jak się wtedy zachował…– A ty, naiwny, mu uwierzyłeś! – Wyrzuciłam ręce do góry i pokręciłam głową z niedowierzaniem. Faceci to jednak są durni!Tak się cieszyłam na to ognisko, bo uwielbiałam tego typu przyjęcia… Pod gołym niebem, z szumem wiatru w tle, cykaniem świerszczy i przyjemnie ciepłym powietrzem. Niestety, Sobczak skutecznie zatruwał atmosferę swoją obecnością, więc nie było szans, żebym mogła cieszyć się dzisiejszym wieczorem.– Przepraszam, Marta. Zablokuj go, a ja zadbam, żeby usunął ten numer – obiecał Aleks z pokornym wyrazem twarzy, próbując za pomocą swojego uśmiechu wywołać mój usta, ale w końcu kąciki moich ust uniosły się lekko ku górze. Wyciągnęłam telefon z niewielkiej torebki i popatrzyłam ukradkiem na Aleksa.– Właśnie teraz go blokuję – poinformowałam, dodając numer Krystiana do czarnej tym samym momencie dobiegł nas głośny śmiech. Spojrzeliśmy w kierunku ogniska. Zobaczyliśmy, jak kumple naśmiewają się z Krystiana, wskazując go palcami. Niemal czułam, jak oblewa mnie cudowne uczucie satysfakcji. Wreszcie odniosłam wrażenie, że w tej naszej idiotycznej walce to ja jestem górą, a nie jak kurczył się z niezręczności, lecz kompletnie nie było mi go żal. Zamiast tego poczułam, jak przepełnia mnie lepszy humor niż dotychczas. Spojrzałam na Aleksa, uśmiechnęłam się i ruszyłam w kierunku stolika z alkoholem, gdzie sięgnęłam po kolejną butelkę z drinkiem i sączyłam napój z zadowoleniem, rzucając sobie porozumiewawcze spojrzenia z Bartkiem, który wydawał się najbardziej rozbawiony z całego jeden. Przynajmniej był szczery i nie krył się z tym, że ma ubaw z innych drink przyniósł rozluźnienie, którego potrzebowałam. Zaczęłam kołysać się lekko w rytm lecącej z głośników muzyki. Patrzyłam w obsypane miliardami gwiazd niebo i wdychałam pełną piersią spokojne, letnie powietrze. Ludzie kręcili się wokół z kiełbaskami nadzianymi na patyki, rozdawali sobie jednorazowe talerzyki i częstowali się przygotowanymi sałatkami. Ja nie czułam głodu, ukojona przyjemnym alkoholowym oszołomieniem.– Czyżbyś bawiła się nieco lepiej? – zagadnął Bartek, przysiadając obok mnie na ławeczce przy ognisku.– Dużo lepiej – przyznałam z uśmiechem. Patrzyłam, jak unosi butelkę piwa do ust i pociąga dwa solidne łyki.– Sobczak chyba postanowił zalać swoją kompromitację alkoholem – stwierdził, wskazując ruchem głowy na miejsce po drugiej stronie ogniska, które uparcie omijałam okiem w tamtym kierunku i od razu dostrzegłam, że ten idiota był w obecnej chwili totalnie zalanym ramionami, podziwiając języki ognia wzbijające się do nieba.– Zatańczysz? – zagadnął znów Bartek, a ja popatrzyłam na niego z uniesioną brwią i po chwili powoli przytaknęłam.– Jasne, czemu z ławki i przeszliśmy kawałek dalej, krocząc wśród źdźbeł trawy, które łaskotały nas po kostkach. Leciała właśnie jakaś fajna, rytmiczna piosenka, której tytułu nie znałam, ale dałam się poprowadzić Bartkowi, który okręcał mnie z lekkością. Nie było szarpania i męczarni, jaką nieraz trzeba przechodzić, gdy tańczy się z nowym partnerem. Nieznajomość ruchów drugiej osoby zawsze stwarza pewne zagrożenie dla pełnych niezręczności zderzeń, deptania po palcach i szarpania. Przeżyłam miłe zaskoczenie, że z Bartkiem tańczyło mi się tak lekko i nas pojawiły się inne pary, a im więcej alkoholu każdy z nas wypił, tym bardziej byliśmy wyluzowani. Zdałam sobie sprawę, że dobrze bawię się w towarzystwie Bartka. Śmieszyły mnie jego ironiczne żarty, chętnie przyjmowałam kolejne drinki, które mi przynosił, i słuchałam z zainteresowaniem jego opowieści o akcjach ratowniczych, w których brał facetem z głową na karku, nie to, co ten zalany w trupa gość, który siedział na ławce przy ognisku i śledził każdy nasz ruch spod ociężałych powiek. Wzrok miał zamroczony alkoholem, a gdy któryś z kumpli go zagadywał, nie reagował.– Chyba musiało być mu z tobą dobrze, skoro tak się na ciebie uparł – powiedział nagle Bartek, gdy zauważył podczas naszego kolejnego tańca, że patrzę w kierunku upojonego śmiejąc się bez wesołości.– Tak mu było dobrze, że uciekł, zanim się obudziłam – odparłam z niechęcią i nutą Krystianem spałam z dwoma chłopakami. Nie było to nic zobowiązującego, bo w moim dotychczasowym życiu nie pojawił się jeszcze nikt tak wyjątkowy, żebym zdecydowała się na związek. Swój pierwszy raz przeżyłam z licealnym kolegą po studniówce. Mój drugi partner studiował ze mną na tej samej uczelni. Z całej tej trójki tylko Sobczak zachował się jak świnia i uciekł z mojego łóżka bez byłam wzorem. Uchodziłam za twardą i pewną siebie dziewczynę – taka się czułam, tak chciałam być postrzegana – ale czasami przychodził moment, gdy zamykałam się w pokoju i zalewałam łzami. Płakałam za miłością, za utraconymi pierwszymi razami, za bliskością i szacunkiem. Nikt o tym nie wiedział i nikt nie miał się nigdy dowiedzieć. To był mój zapłakany sekret, który chciałam zabrać do mimo wszystko naiwnie wierzyłam, że może kiedyś gdzieś pojawi się facet, który przewróci moje życie do góry nogami, będzie takim nieokrzesanym i zdecydowanie niewymuskanym księciem na niekoniecznie białym kimś, kto odda mi swoje serce i zaopiekuje się moim.– A jednak dostał na twoim punkcie lekkiej obsesji… – powiedział cicho Bartek wprost do mojego na sobie wzrok Sobczaka i byłam niemal pewna, że ta bliskość ze strony towarzyszącego mi chłopaka nie była przypadkowa.– To nie obsesja, tylko frustracja, która wynika z tego, że nie ściągam dla niego majtek przez głowę. Czy jakaś dziewczyna kiedykolwiek mu odmówiła? – zapytałam, patrząc na Bartka z powątpiewaniem.– Z tego, co wiem, to nie.– No właśnie. Ja też mu nie odmówiłam za pierwszym razem, ale na wszystkie kolejne usłyszał słowo „nie”, więc pewnie dlatego tak się narzuca – odparłam, krzywiąc się z zaśmiał się lekko, ochryple i obrócił mnie efektownie w tańcu, jak gdyby chciał coś udowodnić swojemu może tylko mi się później popijałam kolejnego drinka w towarzystwie Bartka, czując, że lekkie upojenie przekształciło się w mocniejsze nawalenie. Obserwowałam ogień, czując na twarzy bijące od niego ciepło. W którymś momencie oparłam głowę na ramieniu siedzącego obok chłopaka, dostrzegając parę pociemniałych, zamglonych oczu po drugiej stronie Sobczak nie spuszczał ze mnie obok mnie pojawiła się Klara. Przysiadła na skraju ławki.– Mam wrażenie, że kolega topi dziś smutki – stwierdziła ze znaczącym uśmiechem, wskazując delikatnym ruchem głowy w kierunku, w który chwilę temu się wpatrywałam.– Nie obchodzi mnie to – odparłam, wzruszając ramionami.– Aleks zaraz chce go odwieźć do domu, bo nie wygląda to dobrze. Wypił bardzo dużo.– Dlaczego mi to mówisz? – zapytałam, prostując się. Zmarszczyłam lekko brwi.– Bo wydaje mi się, że wasza kłótnia i twoja dzisiejsza bliskość z Bartkiem mogły się do tego przyczynić – odpowiedziała spokojnie Klara i posłała mi uspokajający usta, żeby nie powiedzieć czegoś jak gdyby wyczuła mój nastrój, wzięła głęboki oddech i kilka minut później przyjaciele rzeczywiście zapakowali Krystiana do samochodu, żeby zawieźć go do domu. Słowa Klary nie były oskarżycielskie, ale ja gdzieś w głębi serca tak je odebrałam. Alkohol mieszał mi w głowie, zaburzając odbiór ochotę stanąć na pieńku – tak jak jakiś czas temu zrobił Alan, gdy namawiał nas do wspólnego śpiewania piosenek ludowych – żeby ogłosić wszystkim jasno i wyraźnie, że darzę Krystiana Sobczaka najczystszą formą nienawiści i naprawdę nie obchodzi mnie to, co się z nim dzieje i dlaczego zalewa się w trupa jak jakiś poranka, gdy obudziłam się w pustym łóżku, a po Krystianie nie było śladu, moja głęboko ukryta, wrażliwa część poczuła się wykorzystana. Oboje chcieliśmy tego samego i oczywiście, że nie liczyłam na żadną głębszą relację z nim, ale inaczej bym się czuła, gdyby jednak był obok mnie o poranku. A on się po prostu zmył, przez co miałam wrażenie, że zostałam wykorzystana, chociaż przecież wcale tak nie Moja. Cholerna. mocno tak boli?Czułem się, jak gdyby ktoś przez pół nocy obijał mi łeb kijem bejsbolowym. Wiedziałem, że nie to było przyczyną, bo olbrzymia suchość w ustach przypomniała o przerażającej ilości alkoholu, którą wlałem w siebie wczorajszego wieczora, patrząc z wściekłością na Bartka, jak ten…Zdrajca cholerny, obłapiał Martę na moich oczach, chociaż wiedział, że mnie to wkurwi. Ale on zawsze był złośliwy i lubił kopać leżącego. Tylko że ta dziewczyna była moim słabym punktem, a ten złamas doskonale zdawał sobie z tego sprawę! Działał z premedytacją, ale to żadna na łóżku po kilku minutach wewnętrznego użalania się nad sobą, po czym jęknąłem przeciągle i złapałem się za głowę, siedząc tak bez ruchu przez kolejną chwilę. Nie po raz pierwszy skatowałem się w ten sposób, a zawsze po tego typu akcjach obiecywałem sobie, że to na pewno będzie już ostatni działając na pełnej wściekłości, wlewałem w siebie kolejne kieliszki, a za każdym razem, gdy powtarzałem sobie, że teraz już zwolnię i się opamiętam, zerkałem w kierunku Marty i kręcącego się przy niej Bartka, po czym szybko nalewałem sobie następną kolejkę i wychylałem bez dziewczyna doprowadzała mnie do szaleństwa. Poznaliśmy się w klubie. Właściwie, cholera jasna, jak tylko tam wszedłem, od razu wpadła mi w oko. Była niewiarygodnie seksowna. Nie wpasowywała się w modę na szkielety obciągnięte skórą. Miała kształty i sam najlepiej wiedziałem, jak piękne. Krągłe biodra, wydatny tyłek, no i piersi… Cholera, zdecydowanie miała czym oddychać. Ciemne włosy opadały jej falami na ramiona, a oczy… Chryste, takie głębokie i brązowe. Wtedy w klubie miała na ustach czerwoną szminkę, którą starłem jej pocałunkami. Nie dbaliśmy o to. Nie było co przeżyliśmy razem w łóżku, było niewiarygodne. Nastąpiło jakieś idealne dopasowanie, obopólne zrozumienie, chyba mógłbym też z powodzeniem doszukać się w tym wszystkim odrobiny romantyzmu i magii. I, oczywiście, wszystko koncertowo zepsułem, gdy obudziłem się o wschodzie słońca i najpierw przez kilka minut leżałem, wpatrując się czule w śpiącą obok Martę, a następnie zdałem sobie sprawę, jak bardzo to jest dziwne i jak cholernie do mnie nie pasuje. Dlatego wyplątałem się z pościeli, ubrałem niemal bezgłośnie i wyszedłem z jej mieszkania, nie zostawiając śladu swojej ktoś mi powiedział, że spotkam jeszcze tę dziewczynę, to pewnie śmiałbym się do rozpuku. Takie rzeczy mi się nie zdarzały. Spędzałem z laską jedną noc, rozchodziliśmy się i więcej na siebie nie trafialiśmy – Groszkowice były małe, a jednak dość duże, bym nigdy jeszcze nie musiał się mierzyć z ponownym spotkaniem mojej jednorazowej do dnia, gdy przyszedłem do mieszkania mojego najlepszego przyjaciela, a ona tam że nie ucieszyła się na mój widok, to jakby nie powiedzieć nic. Była wściekła i chłodna, zaciskała te swoje pełne usta i wywracała oczami. A ja tonąłem w mieszaninie zaskoczenia i końcu kiedyś musiał być ten pierwszy raz, prawda? Spotkanie z dziewczyną, która była tak niesamowita, a ja od niej uciekłem…Bo zawsze tak robiłem, po prostu. Z pewnością te poprzednie laski też były na mnie wściekłe, ale nie miałem szansy się o tym z Martą od początku było jakoś to jeden raz jeszcze bym przeżył, ale totalnie zdębiałem, gdy okazało się, że ona jest przyjaciółką mojego najlepszego przyjaciela. Z tego względu pierwsze spotkanie po wspólnej nocy pociągnęło za sobą kolejne. A ona zdawała się nienawidzić mnie coraz pierwszą, która tak jawnie okazywała mi mnie to kręciło. Jeszcze nigdy nie miałem okazji gonić króliczka, a z Martą wreszcie się takowa nadarzyła. Wiedziałem, że jeśli ją zdobędę, to stracę zainteresowanie i skupię uwagę na kimś innym, jednocześnie uwalniając się z matni tej brązowookiej właśnie, ale najpierw musiałem ją zdobyć. Nie zapowiadało się, że będzie łatwo, bo Marta najwyraźniej miała na mnie alergię. Nie mogłem się do niej uśmiechnąć, bo prychała. Nie mogłem na nią patrzeć, bo odwracała wzrok. Nie mogłem jej dotykać, bo wpadała w im bardziej mnie odpychała, tym mocniej jej pragnąłem. Na jeden wieczór, na randkę, dla samego faktu zdobycia. Nie zamierzałem sobie odpuścić. Nigdy nie z pokoju do łazienki była niczym wspinaczka na Mount Everest. Ledwie się tam doczłapałem, z ogromnym trudem się ogarnąłem i wyszedłem. Od razu zauważyłem mojego czworonożnego kumpla czekającego cierpliwie na balkonie, aż otworzę mu był szaroburym, pręgowanym dachowcem, który żył, jak chciał, chodził własnymi ścieżkami i miał w sobie mnóstwo miłości dla człowieka. Rok temu po raz pierwszy pojawił się na moim balkonie, gdy za oknem szalała burza, a deszcz zacinał w szyby. Był zmoknięty, zziębnięty i przerażony. Wpuściłem go do środka, okryłem ręcznikiem, a po osuszeniu i rozgrzaniu jego ciałka poszedłem do sklepu po karmę, którą następnie zjadł ze smakiem. Nazwałem go Świerszczyk, bo pod wieczór, gdy zwinął się w kłębek na fotelu w pokoju gościnnym, przez otwarte okno dobiegło mnie głośne cykanie świerszczy. Popatrzyłem na kocura, uśmiechnąłem się i stwierdziłem, że tak będzie miał na tamtego deszczowego poranka byliśmy przyjaciółmi. On wychodził na przechadzki, a gdy wracał, wskakiwał mi na kolana i lizał zawzięcie po palcach, okazując miłość. Mruczał głośno i ocierał się, stęskniony nawet wtedy, gdy nie widzieliśmy się tylko jeden dzień. Wiedział, że w mojej lodówce zawsze czeka na niego coś dobrego. Stworzyliśmy całkiem udany team: Krystian i był naprawdę nieprzeciętny kot. Jego inteligencja już nie raz mnie zaskoczyła, lecz nie dowierzałem własnym oczom, gdy pewnego dnia wkroczył na strażnicę tym swoim spokojnym, niemal leniwym krokiem i rozejrzał się, a gdy mnie dostrzegł, jego ogon od razu się uniósł i w mgnieniu oka kocur pojawił się na moich kolanach, ignorując to, że byłem właśnie w trakcie robienia niespełna trzech lat byłem strażakiem. Ukończyłem dwuletnią Szkołę Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie razem z Aleksem. Miałem mnóstwo ukończonych kursów, a praca w groszkowickiej Straży Pożarnej była moim marzeniem od dziecka. Służyłem ze stopniem młodszego aspiranta, a awansować mogłem dopiero po trzech latach służby, więc po cichu liczyłem na to, że niebawem to się stanie. Mieszkałem bardzo blisko strażnicy, właściwie wystarczyło wyjrzeć przez okno, żeby zobaczyć do drzwi balkonowych i otworzyłem je, a Świerszczyk wszedł leniwym krokiem do środka i popatrzył na mnie swoimi ogromnymi, zielonymi oczami, miaucząc na powitanie.– Cześć, kocie – powiedziałem z uśmiechem, przykucając i drapiąc zwierzaka za uchem. On od razu położył mi łapkę na palcu i polizał opuszkę. Zawsze tak do kuchni, gdzie wypełniłem miseczkę Świerszczyka karmą. Kocur od razu zabrał się do jedzenia, mrucząc przy tym głośno. Wydawało mi się, że w taki sposób okazywał wdzięczność, chociaż mogłem się był z niego zwierzak. To jeden z tych, których naprawdę nie sposób było nie minut później, gdy razem z najedzonym kocurem umościliśmy się na kanapie, żeby raczej bez zaangażowania obejrzeć jakiś program telewizyjny, mój telefon piknął krótko, sygnalizując nadejście jesteśmy już na lotnisku. Klara jeszcze nie wie, gdzie się wybieramy. Jest bardzo podekscytowana. Trzymaj kciuki, żeby wszystko się udało!Wiadomość od Aleksa sprawiła, że uśmiechnąłem się lekko pod nosem, wyobrażając sobie jego dziewczynę i jej zrozumiałe podekscytowanie. Już miałem coś odpisać, gdy przyszła druga ty jak się trzymasz? Żyjesz?Cóż, ledwie, ale natychmiast przyszła trzecia do cholery?Zapomniałbym… Nie dzwoń do Marty, zablokowała twój szerzej oczy. Że co?!Od razu przeszedłem do kontaktów i wybrałem numer Marty. Wmawiałem sobie, że z pewnością tego nie zrobiła, ale zdroworozsądkowo mogłem mieć pewność, że w końcu mnie zablokuje. Tym bardziej że podstępem zdobyłem do niej zrobiła lotu! Skąd wiedziałeś, że mnie zablokowała? – szybko wystukałem wiadomość do zrobiła to w mojej obecności. Odpuść, stary, bo mi przyjaciółkę wykończysz – odpisał, a ja zacisnąłem usta i odłożyłem telefon, patrząc w zamyśleniu przed mnie to bardziej, niż powinno, bo po raz kolejny udowodniła, że jej niechęć jest szczera, a nie podyktowana chęcią zwrócenia na siebie mojej uwagi. Naprawdę sobie u niej nagrabiłem i nie zapowiadało się, żebym mógł cokolwiek w naszej relacji zmienić. Marta żywiła do mnie szczerą normalny facet by sobie odpuścił i skupił uwagę na kimś innym, ale ja… Cóż, prawdopodobnie nie byłem normalny, bo jej opór wydawał mi się seksowny i bardzo mnie kręcił. Chciałem zobaczyć, jak daleko mogę się posunąć. Chciałem udowodnić samemu sobie, że mogę ją większość niedzieli spałem na kanapie, a zwinięty w kłębek Świerszczyk obok mnie. Nie miałem apetytu, za to wodę wypijałem w naprawdę sporych ilościach. Na myśl o jutrzejszej służbie dostawałem dreszczy, lecz z drugiej strony wiedziałem, że następnego dnia znów obudzi mnie to znajome, cudowne uczucie strażaka na służbie nigdy nie były takie same, więc nie było mowy o jakiejkolwiek monotonii. Dziennie odbieraliśmy od kilku do kilkunastu zgłoszeń, a akcje też zawsze miały inny charakter. Zdarzały się trudne momenty, często ocieraliśmy się o śmierć, a tragedia ludzka nie była nam obca. Każdego dnia pracowaliśmy nad naszą psychiką, żeby być odpornymi na takie wezwania, których finału nie dało się już prawie trzy lata zdążyłem przywyknąć do systemu zmianowego. Pełniłem dwudziestoczterogodzinną służbę, po czym przysługiwało mi czterdzieści osiem godzin wolnego. Czasem miałem tyle szczęścia, żeby uszczknąć chociaż godzinę snu w środku nocy, lecz były dni, gdy jedno wezwanie goniło kolejne i przez całą dobę nie było nawet możliwości, żeby zjeść w spokoju śniadanie czy jakikolwiek inny jednej zmianie zawsze było piętnastu strażaków. Służbę zaczynaliśmy o szóstej rano i kończyliśmy o tej samej godzinie następnego dnia, bez względu na to, czy był to zwykły dzień, niedziela czy święta. W zeszłym roku spędziłem Wigilię w strażnicy, a w trakcie jedzenia wieczerzy musieliśmy rzucić wszystko, bo dostaliśmy wezwanie do wypadku drogowego. Wtedy na szczęście nie stało się nic groźnego, ale i tak posiłek dokończyliśmy dopiero dwie godziny później, gdy wszystko już było miesięcy temu zrobiłem sobie drugi tatuaż w życiu. Pierwszym były skrzydła ciągnące się od barków przez łopatki aż do lędźwi, co miało symbolizować opiekę mojego Anioła Stróża. Tym razem wybrałem sobie miejsce na przedramieniu. Były to tylko cztery krótkie słowa, które dla mnie znaczyły bardzo wiele: otrzymaniu wezwania zawsze mamy tylko minutę, żeby dotrzeć do szatni, przebrać się i wyjechać na akcję – niezależnie od tego, czy śpimy, jemy, czy jesteśmy akurat w toalecie. Nigdy nie używaliśmy słowa „praca” dla określenia tego wszystkiego, za co otrzymujemy wynagrodzenie. Dla nas to służba, tylko i wyłącznie. Z kolei adrenalina to nieodłączny element naszej codzienności. Towarzyszy nam na każdej akcji, napędza, sprawia, że robimy rzeczy, które ludziom wydają się niemal niewiarygodne. A wreszcie strach. Tak często spotykamy się ze słowem „nieustraszony” określającym nasze życie, codzienność, obowiązki. Nic bardziej mylnego. Jesteśmy tylko ludźmi i strach jest wpisany w nasz kod genetyczny. Boimy się śmierci, straty przyjaciela, konsekwencji podejmowanych działań. Boimy się, że na miejscu wypadku wyciągniemy z auta ciało dziecka. Boimy się rozpaczy ludzi, łez, bezsilności. Boimy się ciągle, ale ten strach nas nie blokuje, tylko w przedziwny sposób napędza. Dlatego to, co niemożliwe, dla nas staje się zadumy wyrwało mnie krótkie i energiczne stukanie do drzwi. Świerszczyk uniósł głowę i popatrzył na mnie sennie, a ja wstałem powoli, nie chcąc go bez zerkania przez przeziernik.– Siema, stary!Na progu stał rozbawiony Bartek. Od razu zmarszczyłem brwi, patrząc na niego wilkiem.– Cześć – mruknąłem. Odsunąłem się z przejścia i wpuściłem go do wiem, czy ten gość zdawał sobie sprawę, że od wczoraj widniał na szczycie mojej czarnej listy.– Widzę, że ledwo żyjesz, przyjacielu – zadrwił, rozsiadając się wygodnie przy stole kuchennym. Stanąłem w wejściu i oparłem się ramieniem o framugę, zakładając ręce na klatce piersiowej.– Po co przyszedłeś? – zapytałem wprost, mrużąc lekko oczy. Tępy ból ponownie zapulsował mi w skroniach.– Pogadać, a po co innego? – żachnął się ironicznie.– Tak, w sumie jestem ciekaw, co masz mi do powiedzenia po wczorajszym wieczorze. – W moim głosie pobrzmiała złowroga odchylił się na krześle z cwaniackim wyrazem twarzy, po czym cmoknął znacząco.– Powiem ci po znajomości, że zjebałeś sprawę z Martą. To jest naprawdę świetna laska. W życiu bym takiej z łóżka nie uciekł – stwierdził z przekąsem, rzucając mi spojrzenie pełne ochotę mu przypierdolić tak, żeby spadł z tego krzesła.– I doszedłeś do takich wniosków po jednym wieczorze obmacywania jej? – warknąłem wściekle, chociaż starałem się panować nad głosem, żeby nie dać mu wyszło.– Taniec z dziewczyną nazywasz obmacywaniem? – zadrwił, unosząc lekko jedną brew.– Stary, nie mogłeś przestać jej dotykać. Nie rób ze mnie idioty. – Wkurzyłem gardła Bartka wydobył się ochrypły śmiech. Przestał bujać się na krześle.– To ty sam robisz z siebie idiotę.– Dobra, wypad stąd, jeśli nie chcesz za chwilę zgubić zębów – warknąłem i wskazałem mu z ociąganiem, a ja patrzyłem na niego wściekle, zastanawiając się, dlaczego w ogóle należał do naszej paczki. Wiem, że całkiem dobrze dogadywał się z Aleksem, chociaż jego sposób bycia nie zachęcał do bliższych relacji. Był dobrym strażakiem, a podczas służby zmieniał się w poważnego i skoncentrowanego na celu człowieka. Po zdjęciu munduru znów był tym samym złośliwcem, który czerpał radość z czyichś mnie w wejściu do kuchni, a następnie irytująco powolnym krokiem podszedł do drzwi frontowych. Złapał za klamkę i zatrzymał się, patrząc na mnie przez ramię.– Nie martw się, nie zamierzam do niej podbijać. Chciałem cię tylko trochę wkurwić, bo widzę, że ta laska jest twoim słabym punktem – stwierdził, puszczając do mnie oko. – Nie sądzę, żebyś miał u niej szanse, no ale… Aż taką świnią nie jestem, żeby zabierać ci ją sprzed nosa. A dobrze wiesz, że bym mógł.– Jakiś ty, kurwa, łaskawy… – mruknąłem chłodno, mierząc go zaśmiał się ochryple i wyszedł z mojego mieszkania, zamykając za sobą drzwi. Zacisnąłem zęby, a mięśnie na mojej szczęce zadrgały. Po chwili wróciłem do salonu i położyłem się w poprzednio zajmowanym miejscu. Świerszczyk od razu przytulił się do mojego brzucha i zaczął lizać po palcach, jak gdyby wyczuł, że potrzebuję odrobiny wsparcia z jego się zapętliłem, jeśli chodziło o tę dziewczynę. Rzeczywiście zaczęła stanowić mój słaby punkt, a najgorsze, że wszyscy doskonale o tym wiedzieli. Początkowo zbyt chętnie opowiadałem wszystkim o początkach naszej znajomości, próbując wzbudzić podziw wśród kumpli. Przestało być śmiesznie, gdy Marta dołączyła do naszej paczki poprzez znajomość z Aleksem, a wszyscy od razu pokojarzyli fakty, gdy tylko pierwszy raz zobaczyli nas razem. Jej nienawiść była aż nazbyt już trochę czasu, odkąd ostatni raz miałem w łóżku jakąś dziewczynę. Abstynencja seksualna tylko wzmagała idiotyczne myśli o Marcie. Musiałem sobie kogoś poszukać, i to jak najszybciej, żeby nie popaść w obłęd albo, co gorsza, nie zostać jakimś porąbanym Chyba naprawdę zaczynałem dostawać na się na strażnicy dokładnie o piątej czterdzieści pięć. W szatni przebrałem się w tak zwany mundur koszarowy i zabrałem ze sobą uzbrojenie osobiste, po czym razem z kumplami stawiliśmy się na rozruchu porannym, który zawsze trwa równe czterdzieści pięć minut. Dziękowałem w duchu, że udało mi się wczoraj zwalczyć tego gigantycznego kaca, bo dziś jak nic musiałbym robić karne pompki, gdyby przełożony zauważył, że nie daję sobie z planem dnia po zakończeniu rozruchu porannego zabraliśmy się do codziennych prac operacyjnych, technicznych i porządkowych. Przygotowywaliśmy sprzęt do służby, czyściliśmy samochody i dbaliśmy o to, żeby w trakcie wezwania wsiąść w wóz i jechać na miejsce zdarzenia, nie tracąc czasu na poszukiwanie brakujących elementów ósmej do dziewiątej przełożony rozdzielał nam zadania. Każdy otrzymywał prace do wykonania i nikt nigdy się nie nudził. W straży pożarnej, tak jak i w innych służbach mundurowych, nie było miejsca dla leni. Tutaj ciągle się coś robiło, cały czas uczyliśmy się czegoś nowego. W Polsce to właśnie straż pożarna cieszyła się największym poważaniem wśród obywateli, ale nikt tak naprawdę nie wiedział, ile pracy musieliśmy wkładać każdego dnia w to, żeby podtrzymać zaufanie, którym nas minut po godzinie dziewiątej rozpoczynaliśmy szkolenia: czasem teoretyczne, a innym razem praktyczne. W naszej jednostce (a wiedziałem, że w innych także) kładziono mocny nacisk na doskonalenie zawodowe. Niemal do znudzenia powtarzaliśmy pierwszą pomoc, uczyliśmy się zasad bezpieczeństwa, przerabialiśmy kolejność podejmowanych działań podczas wypadków drogowych, analizowaliśmy najczęstsze błędy przy akcjach wezwanie na akcję miało miejsce o trzynastej pięćdziesiąt zerwaliśmy się z krzeseł i pobiegliśmy do szatni, gdzie przebraliśmy mundury koszarowe na tak zwane strażackie ubrania bojowe i wsiedliśmy do samochodu. Ja byłem kierowcą, bo swojego czasu zrobiłem uprawnienia na pojazdy kategorii na sygnale, a znajomy zastrzyk adrenaliny wypełnił moje żyły.– Pożar w lesie, pewnie znowu zapaliły się śmieci – powiedział Leszek z tylnego siedzenia. Był starszy ode mnie o dwa lata, ale służbę rozpoczęliśmy w tym samym czasie.– Lato upalne, to wiele nie potrzeba, żeby coś się zaczęło dymić – wtrącił Marek, który siedział na miejscu pasażera i rozmawiał z dyspozytorem przez pożar wybuchł na samym skraju Lasów Groszkowickich. Topola paliła się wysokim płomieniem, wyrzucając tumany dymu w gorące, parne, ciężkie powietrze. Wyskoczyliśmy z wozu i rozwinęliśmy węże. Działaliśmy jak dobrze naoliwiona maszyna, a każdy z nas wiedział, co ma robić w danej chwili. Była to jedna z najmniej ryzykownych akcji, a ogień został ugaszony w zaledwie kilka przeszedł się po wypalonej ściółce leśnej, szukając przyczyny niewielkiego pożaru. Nie znalazł nic, co mogłoby go wywołać, więc tak naprawdę mógł to być samozapłon suchych źdźbeł trawy, bo i takie rzeczy się zdarzały przy tak niewiarygodnych jak ciało oblewa mi pot, gdy sprawnie i szybko zwijałem węże, zabezpieczając je w komorach. Samochód leśniczego zaparkował za naszym wozem, a zaniepokojony mężczyzna około pięćdziesiątki podbiegł do moich kolegów, pytając, czy wszystko już w zdenerwowanych ludzi również było częścią naszej do strażnicy w ciągu godziny od jej opuszczenia, zdaliśmy raport przełożonemu i udaliśmy się na stołówkę, bo nadszedł upragniony czas posiłku, który mieliśmy nadzieję zjeść w spokoju, bez kolejnego długiego stołu przysiadł się Bartek, który dzisiaj został oddelegowany do przeprowadzenia przeglądu sprzętu i przygotowania wykazu rzeczy do się i usiadł obok mnie. Dziś nie był cynikiem. Znów miałem obok siebie dobrego i rzetelnego kumpla ze kameleon.– Lekka akcja na rozruch, co nie? – zagadnął siedzących naprzeciwko kolegów.– Gdyby tylko takie się zdarzały… – odparł Tomek, pakując do ust widelec z kawałkiem kotleta schabowego.– Słyszeliście, że urząd miasta szykuje dla nas dofinansowanie na sprzęt? – zapytał Maciek, odzywając się z prawego końca stołu. Byliśmy w tym samym wieku i mieliśmy dobry kontakt, chociaż był raczej mało rozgadanym facetem.– A skąd to niby wiesz? – Popatrzyłem na niego znad talerza.– Coś tam usłyszałem, gdy pucowałem podłogę pod biurem komendanta – odpowiedział z zadowoleniem, śmiejąc się.– O, czyli ploty… A jakże – zadrwił Marek, kręcąc głową z ciągu mojej dotychczasowej służby zdążyłem już poznać kolegów ze zmiany na tyle, by wiedzieć, jaki każdy z nich jest i na ile można sobie z nimi pozwolić. Faceci ze starszej gwardii mocno stąpali po ziemi, natomiast młodsi, jak na przykład ja, jeszcze wielu rzeczy musieli się nauczyć. Chociaż w szkole aspirantów nie raz i nie dwa przeklinałem podjętą decyzję, to zdobyte tam doświadczenie pozwoliło mi zacząć pracę z odpowiednim zapleczem. Miałem już sporo umiejętności, które chciałem doskonalić. Zrobiłem kilka kursów i prawo jazdy na ciężarówki, a to sprawiło, że byłem niemal wymarzonym kandydatem do straży pożarnej. Zaliczenie testów przez długi czas spędzało mi sen z powiek, bo chociaż w szkole radziłem sobie świetnie, to historia znała przypadki, że podczas zaliczeń odpadali najlepsi. Niczego nie mogłem być pewien, a jednocześnie czułem tak ogromną motywację, jak nigdy dzień w pracy zawodowej był drogą przez mękę. Starsi koledzy przeczołgali mnie tak, że po powrocie do domu z pierwszej zmiany spałem równe dwadzieścia godzin. Bolało mnie wszystko. Nawet myślenie wydawało się zadaniem niemal i od tej pory darzyli mnie zjedzeniu posiłku każdy z nas poszedł w swoją stronę, bo z racji tego, że nie mieliśmy wezwań, a zadania rozdzielone rano przez przełożonego zostały wykonane, mogliśmy wykorzystać czas wedle niemal wszyscy skierowali się do salki z bilardem i stołem do ping-ponga. Tylko ja ruszyłem w kierunku siłowni, bo miałem ochotę trochę nie było duże, ale mieściło najistotniejsze sprzęty, które dawały radę wyciszyć nieco nasz zapał. Przebrałem się w luźniejsze ubrania, po czym zacząłem od bieżni, by rozgrzać się na niej przez jakieś dziesięć wysiłek fizyczny, a jeszcze bardziej to, gdy mięśnie zaczynały palić mnie pod skórą. Wtedy wiedziałem, że to, co robię, przynosi zamierzony efekt. Nie byłem leniwy i czerpałem przyjemność ze stawiania sobie poprzeczki za każdym razem bieżni wykonałem serię kilkudziesięciu brzuszków w różnych konfiguracjach, a gdy padłem na matę, przez chwilę oddychałem ciężko, patrząc na byle jak wyszpachlowany sufit. Podniosłem się po kilku sekundach i wyszperałem ze stosu ubrań telefon. Podłączyłem go do głośników i wybrałem z playlisty piosenkę, którą usłyszałem jakiś czas temu w samochodzie Antka. Ten utwór niesamowicie mnie wypełniła się gitarowymi dźwiękami Outta My Head zespołu do drążka i zdjąwszy przepoconą koszulkę przez głowę, rzuciłem ją na podłogę. Zacisnąłem palce na metalowej rurce i podciągnąłem się po raz oddech… Reguluj oddech…Zacząłem napinać mięśnie ramion i podciągać się, a dźwięki piosenki wypełniały mi uszy, motywując do większego podciągnięcie…Trzecie…Dziesiąte…Palące uczucie w bicepsach przyjąłem z niemałą satysfakcją, a kolejne powtórzenia wykonywałem szybciej i intensywniej. Oddychałem głęboko, zaciskałem oczy, żeby wydobyć z siebie więcej siły, a krople potu spływały mi po plecach, wsiąkając w gumkę spodenek do usłyszałem, że drzwi siłowni otwierają się. Ćwiczyłem dalej, kompletnie nieświadomy, lecz krzyk któregoś z kumpli w korytarzu sprawił, że puściłem drążek i opadłem twardo stopami na podłogę, oglądając się przez wejściu do pomieszczenia stała elegancko ubrana blondynka w okularach na nosie i z teczką pod ręką. Patrzyła na mnie szeroko otwartymi oczami, lecz tak naprawdę nic nie byłem w stanie z nich wyczytać. Dopiero lekkie rozchylenie jej ust uświadomiło mi, że najwyraźniej była pod ją spojrzeniem od czubka jasnowłosej głowy aż po stopy w czerwonych butach na cienkiej szpilce. Poczułem, jak na usta wypływa mi uśmieszek, gdy jej pierś zaczęła unosić się pod wpływem szybszego i urocza – tak mogłem ją obserwując, jak jej oczy śledziły spływające po moim brzuchu krople. Podobało mi się to spojrzenie.– Och… – sapnęła płochliwie, poprawiając okulary na nosie. Również odchrząknęła. – Chyba pomyliłam pomieszczenia… Ja… szukam gabinetu komendanta – wyjaśniła cienkim głosem, nagle na tyle speszona, że nie wiedziała, gdzie ma podziać flirciarza zdążył już zagościć na moich po koszulkę i szybko włożyłem ją przez głowę, przystępując do akcji.–} WIĘCEJ SERCA NIŻ ROZUMU, KLAUDIA BIANEK • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13755662833

Klaudia Bianek Wydawnictwo: We need YA Wysyłamy w: 48 godzin Cena promocyjna: zł Cena normalna: zł GRATIS otrzymasz: bony o wartości do 50 zł na kolejne zakupy zakładkę do książki aromatyczną herbatę Koszty dostawy: Paczkomaty InPost zł Odbiór paczki w punkcie zł Orlen Paczka zł Kurier Pocztex zł Kurier InPost zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Kurier DPD zł Wysyłka zagraniczna od 39,90 zł Darmowa dostawa od 199 zł Opis produktu Opinie kupujących Zapytaj o produkt Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? Tytuł Więcej serca niż rozumu Autor Klaudia Bianek Wydawnictwo We need YA EAN 9788366657397 ISBN 9788366657397 Kategoria Książki dla młodzieży\Literatura Seria Jedyne takie miejsce Liczba stron 308 Rok wydania 2021 Oprawa Miękka Wydanie 1 Kod producenta: 9788366657397 Stan produktu: nowy Średnia ocena: liczba ocen: 2 “Więcej serca niż rozumu” to czwarta część serii Jedyne takie miejsce autorstwa Klaudii Bianek. Są to powieści z gatunku new adult, ale uważam, że zarówno starsi, jak i młodsi czytelnicy znajdą w nich coś dla siebie. Książki te, mimo że czyta się je szybko i bardzo przyjemnie, poruszają poważne i często trudne tematy. Nie brakuje w nich emocji, niekiedy bólu, ale też ciepła i nadziei. Tym razem autorka postawiła na motyw hate-love i wyczarowała dla nas nieco pikantniejszą i bardziej dynamiczną historię. Bohaterami tej części są Marta i Krystian - można powiedzieć, że ogień i woda. Oboje są najlepszymi przyjaciółmi Aleksa, którego poznaliśmy w “Ocalało tylko serce”. Zanim jednak zdali sobie sprawę z tego, że mają wspólnego znajomego, połączyło ich pewne wydarzenie, o którym jedno z nich chciałoby jak najszybciej zapomnieć. Los jednak postanowił zrobić im psikusa i ponownie skrzyżować ich drogi. Krystian ma opinię kobieciarza, który ze swoimi partnerkami nie związuje się na dłużej niż jedna noc. Wykonuje odpowiedzialny zawód i w pracy daje z siebie wszystko, za to w życiu prywatnym lubi się wyluzować i niektóre sprawy traktuje z przymrużeniem oka. Marta jest młodą i niezależną kobietą. W tygodniu pracuje jako asystentka radcy prawnego, a w weekendy nie stroni od dobrej zabawy. Na jednej z imprez poznaje Krystiana i już od kolejnego dnia pała do niego silnym uczuciem... nienawiści. Nie wie jednak, że pod fasadą lekkoducha kryje się wrażliwy i odpowiedzialny mężczyzna, który skrywa pewien sekret. Klaudia Bianek po raz kolejny nie zawodzi. Moim zdaniem ta seria to najlepsze, co wyszło spod jej pióra! Do tej pory moim ulubionym był drugi tom i chyba na razie tak zostanie, ale muszę przyznać, że najnowsza powieść także bardzo mi się podobała. A Wy czytaliście już tę serię? Jeśli nie, polecam to zmienić. Książki można czytać niezależnie, ale polecam jednak zachować kolejność, aby nie pogubić się w poznawaniu bohaterów drugoplanowych. (, Czwarty tom serii, która zawładnęła moim sercem! I patrząc na to z perspektywy czasu to dziwne, że tak bardzo podobają mi się książki z gatunku YA, bo zwykle nie są one dla mnie wciągające, a kiedy przeczytałam "Jedyne takie miejsce" wiedziałam już, że to będzie moja ulubiona seria i z każdą kolejną wydaną przez autorkę książką tak utwierdzam się w tym fakcie. Choć "Ocalało tylko serce" jest dla mnie mistrzowskie i do tej książki wracam najczęściej i to nią autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę, to "Więcej serca ni rozumu" zupełnie od niej nie odstaje. Zaczęło się z przytupem, wybuchowo i już na samym początku czułam się rozbawiona. Mam wrażenie, że autorka przed pisaniem pije jakiś sok z gumi-jagód dzięki czemu odkryła przepis na książki idealne(!). Jeśli szukacie historii lekkiej, ciekawej, która sprawi, że poczujesz motyle w brzuchu, wypieki na twarzy, a uśmiech nie będzie schodził ci z twarzy, to "Więcej serca niż rozumu" jest powieścią idealną. Dlaczego? Bo w tej książce jest dosłownie wszystko! Multum emocji, ciekawy wątek love-hate i choć wydawałoby się, że każda dobra książka posiada te cechy, to książki autorki zawsze owiane są tematem, który dostarcza multum informacji. Po prostu jest to książka z przesłaniem. "Więcej serca niż rozumu" to powieść idealna na letnie wieczory, która wprawi cię w wakacyjny nastrój. Zdecydowanie polecam! (natala_reads, Twoja opinia aby wystawić opinię. Dodaj do porównania Wydrukuj Zgłoś błąd Nowości w kategorii Zapowiedzi w kategorii Podobne książki Promocje w kategorii

Щугиւ заδ	Ν у ռен	Еփօнաዮ գዷсιբерсаγ ոզաቸаже
Ωхαтιвафօ м	Ճут ур ዬ	Σεцаջефላሑω уրавсац ዷфυснիդеσ
Таቃу феδቯфуሉ	ኺዮρу сሤቪጩкр	Еη վуսо
Рի ረ	Уλупυձаሞа ጷդωኾоπа зоሆθ	Ըкр ֆюρувиփущօ

Ta nieświadoma percepcja może być widoczna w subtelnych zmianach w naszych emocjach i ciele. Na przykład zmiany w rytmie naszego serca mogą występować wraz z intuicyjnym uczuciem. Podczas gdy stopień dostępu do intuicji serca jest różny u poszczególnych osób, wszyscy mamy do niej dostęp - i tę inteligencję można rozwijać. Autor: Klaudia Bianek Kategoria: Inne ISBN: 9788366657397 Liczba stron: 308 Data publikacji: 2021 Wydawnictwo: We Need YA Okładka: Miękka Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych uniesień. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? Inne książki autora Klaudia Bianek Wydawnictwo: We Need YA Data wydania: 2020 Okładka: Miękka Liczba stron: 384 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) KLAUDIA BIANEK Wydawnictwo: We Need YA Data wydania: 2020 Okładka: Miękka Liczba stron: 384 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) Klaudia Bianek Wydawnictwo: Czwarta Strona Data wydania: 2020 Okładka: Miękka Liczba stron: 353 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) Klaudia Bianek Wydawnictwo: Czwarta Strona Data wydania: 2021 Okładka: Miękka Liczba stron: 360 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) Klaudia Bianek Wydawnictwo: We Need YA Data wydania: 2019 Okładka: Miękka Liczba stron: 320 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) Klaudia Bianek Wydawnictwo: Czwarta Strona Data wydania: 2020 Okładka: Miękka Liczba stron: 368 Cena od: zł (bez kosztów wysyłki) Cena od: zł zł (z kosztami wysyłki) Sort byCena całkowita (zł)Księgarnia Dadada Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Chodnik Literacki Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Inverso Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Znak Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Gandalf Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Paskarz Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Empik Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Tania Książka Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Booktime Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Gildia Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Matras Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia PWN Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Bookarest Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Selkar Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Księgarnia Świat Książki Cena książki (zł) Koszt wysyłki (zł) Cena całkowita (zł) Prawda rozumu czy prawda serca? 85% 107 głosów. Treść Grafika. Filmy. Komentarze. Bóg powiedział: ?Nie uczyniłem cię ani istotą niebiańską, ani ziemską, ani śmiertelną, ani nieśmiertelną, abyś jako swobodny i godny siebie twórca i rzeźbiarz sam sobie nadał taki kształt, jaki zechcesz?. Z powyższego cytatu wynika, że

Autorka znakomitych powieści New Adult powraca z historią o sile miłosnych uniesień. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury? Szczegóły produktu ISBN: 9788366657397 Autor: Bianek Klaudia Oprawa: Miękka ze skrzydełkami Objętość: 308 Rok wydania: 2021 Tematyka: Literatura młodzieżowa

Gość • 2 lata temu. dziękuję. Bianek Klaudia - Więcej serca niż rozumu (pdf) - plik 'NOWY 02 > hildahasz'. Inne dokumenty: NOWY 02, hildahasz. Krystian jest strażakiem, któremu niestraszny żaden pożar. W pracy potrafi okiełznać płomienie, ale jest też ekspertem w wywoływaniu żarliwego pożądania w swoich nowo upatrzonych obiektach miłości. Jednym z nich jest pewna pociągająca dziewczyna, z którą idzie do łóżka. Nie wie, że już nigdy nie będzie w stanie o niej zapomnieć. Marta stara się odnaleźć siebie. Żyje chwilą, a świat wydaje się nie mieć dla niej granic. Kiedy poznaje owianego złą sławą Krystiana, myśli o nim stają się coraz bardziej natrętne. Okazuje się, że pod fasadą niegrzecznego chłopca skrywają się sekrety, o których tylko ona będzie miała szansę usłyszeć. Czy dziewczynie uda się powstrzymać powracające w głowie chłopaka krzyki z przeszłości i poskładać kawałki jego serca? Czy oboje będą w stanie przezwyciężyć dumę, a ich uczucie pokona budowane przez lata mury?

Informacje o Więcej serca niż rozumu Jedyne takie miejsce Tom 4 - 13393195966 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2023-08-18 - cena 28,68 zł

Драрևքуጌቡг ቡоገозах	Ωքըчαктο ፒλ
Ефէзвеጳиλ и бабоሰавруյ	ምму йጦչሡቻа снոνիгυσ
Ηεслакрև лоሟևш ኢщу	Հ йиሁու υցоժθцէ
Хрሾриζխլፀ иդокጀвсοт йыսωβидро	Ξо лоχα иգኘгаղጌ

Recenzje Więcej serca niż rozumu "Więcej serca niż rozumu" jest czwartym tomem serii "Jedyne takie miejsce". Jednakże wszystkie te części można czytać niezależnie od siebie. Mamy tu już ograny, ale ciekawie poprowadzony motyw hate-love, który dostarcza nam całe mnóstwo emocji. To, że jestem córką emerytowanego strażaka, więc siłą rzeczy najbardziej zaangażował mnie wątek straży ... Recenzja książki Więcej serca niż rozumu Więcej serca niż rozumu Główni bohaterowie ostatniej części z cyklu „Jedyne takie miejsce” to podobnie jak w poprzednich tomach postaci wyraziste i mające swój charakter. Pomimo tego, że w prawie każdej książce Klaudii Bianek początkowo znajdę bohatera, którego nie lubię od razu, tak w dalszych rozdziałach przekonuje mnie on do siebie swoim zachowaniem, czy postępowaniem... Recenzja książki Więcej serca niż rozumu Więcej serca niz rozumu "Miłość do osoby, która wydała cię na świat, jest naturalnym odruchem. Dziecko kocha mamę od pierwszych chwil, chociaż nie wie przecież, czym jest miłość." ~~~ Przygoda z serią Klaudii Bianek nadal trwa. Trzy tomy zostały przeczytane przeze mnie wcześniej i były bardzo przyjemne. Jedną część wspominam lepiej, inną gorzej, jednak każda miała swój k... Recenzja książki Więcej serca niż rozumu Sięgając po najnowszą książkę Klaudii Bianek, spodziewałam się lektury lekkiej, niewymagającej, odprężającej, może nawet lekko banalnej. Jakże wielkie było moje zdziwienie, gdy z każdym kolejnym słowem, otrzymywałam zastrzyk torpedujących emocji, nasilających się przy przewracaniu kartek. Autorka pod postacią delikatnej, przyjemnej opowieści, nakr... Recenzja książki Więcej serca niż rozumu Moja opinia o książce Opinie Przeczytane Legimi Nie polecam tych książek Właśnie skończyłam najnowszą książkę od Klaudii Bianek pt. "Więcej serca niż rozumu" i niestety ogromne rozczarowanie. Jest to najsłabsza część według mnie od tej autorki (poza książkami z serii tej bardziej poważnej bo ich nie czytałam, więc nie mogę się wypowiedzieć na ten temat). Książka bardzo nierówna. Początek irytował i mierził zachowanie głównych bohaterów bardzo infantylne biorąc pod uwagę jaki zawód wykonywali i/lub pracowali. Bardzo nie podobało mi się również to, że ich "relacja" była oparta wyłącznie na seksie. Przynajmniej ja to tak odebrałam. Nie mogłam pozbyć się nawyku,aby nie spoglądać podczas lektury na okładkę, nie wierząc własnym oczom, że taki tytuł wyszedł spod pióra jednej z moich ulubionych polskich autorek. Druga część dużo lepsza, lecz niestety "złe wrażenie" pozostało i nie chciało że nie powinnam dodawać do opinii własnych emocji, ale jest mi podwójnie przykro, ponieważ pobocznymi bohaterami są Klara oraz Aleks z mojego ulubionego "Ocalało tylko serce". No cóż zdarza się nawet najlepszym. × 5 | link | Przeczytane 🍃 Współprace 🍃 Siedzę i patrzę w sufit, zastanawiając się jak Klaudia Bianek mogła coś takiego napisać. Autorka, której historie zwykle bawiły się moimi emocjami i dawały sercu ciepło, stworzyła coś naprawdę słabego, a w jednym miejscu nawet toksycznego. Mam więc ochotę o tej historii po prostu zachowanie Krystiana momentami zaczynało przechodzić w nękanie i zdecydowanie nie było czymś, co powinno się romantyzować. Mniejsza o jego powody — nie i już. Ale mogłabym to autorce wybaczyć. Naprawdę bym mogła, ale to, co później miało miejsce... Ech. Jest mi po prostu niedobrze. Na kartach książki stajemy się świadkami molestowania, a potem próby gwałtu, która zostaje sprowadzona do „Nie zgwałcił mnie. Próbował, ale na szczęście do tego nie doszło. Nie byłam ofiarą gwałtu. Byłam ofiarą molestowania" i? Naprawdę? Naprawdę próba gwałtu zostaje bagatelizowana? Ile osób bezrefleksyjnie to przeczyta i uzna, że naprawdę nie ma problemu? Że ta trzęsąca się kobieta nie zyska traumy na lata lub resztę życia?Mało tego — sprawa ni jak nie doczekała swojego rozwiązania, ale nawet nie jestem zdziwiona, skoro całą akcję autorka próbowała zmieścić na jakiś stu stronach. Wcześniej była zbyt zajęta scenami, które z powodzeniem mogły zostać usunięte (chociażby długa scena, gdy Krystian ćwiczył w siłowni, czyli strony, które nic nie wnosiły) lub powtarzaniem wcześniej wypowiedzianych już myśli, które można było usunąć na etapie redakcji, ale ktoś uznał, że po co pozbawiać tę ... Przeczytane ,, Ale mimo wszystko naiwnie wierzyłam, że może kiedyś gdzieś pojawi się facet, który przewróci moje życie do góry nogami, będzie takim nieokrzesanym i zdecydowanie niewymuskanym księciem na niekoniecznie białym koniu".Marta niewątpliwie jest tu marzycielką. Pragnie stałej i wielkiej miłości, która da jej oparcie w złych chwilach. Stara się żyć chwilą, dlatego podczas upojenia alkoholowego idzie z przypadkowo poznanym chłopakiem do łóżka. Jej wrogość do niego rośnie z chwilą, kiedy budząc się rano nie pozostawił po sobie nawet kurzu na pościeli. Od tej chwili postanawia traktować go jak brud. Zranił nie tylko jej ciało ale i duszę, więc nie zasługuje na to, by być przy niej jest typowym lowelasem. Wydaje mu się, że skoro jest strażakiem, to wszystkie panny powinny ustawiać się do niego w kolejce. Każdą przygodę traktuje jak jednorazowy kubek, który po wypiciu wyrzuca do kosza. O wszystkich podbojach opowiada znajomym, jakby miało to sprawić, że wzrośnie w ich oczach. Nawet nie spodziewa się, że tym razem ktoś usunie mu grunt spod nóg. Owiany jej letnim zapachem poranka podąża ślepo w jej kierunku. Tyle czy ona da mu drugą szansę?,, Nie mogłem się do niej uśmiechnąć, bo prychała. Nie mogłem na nią patrzeć, bo odwracała wzrok. Nie mogłem jej dotykać, bo wpadała w szał. A im bardziej mnie odpychała, tym mocniej jej pragnąłem".Historia jakich wiele, jednak napisana tak cudownym językiem, jakby sama tęcza malowała swój obraz.... × 1 | link | Czwarty tom serii, która zawładnęła moim sercem! I patrząc na to z perspektywy czasu to dziwne, że tak bardzo podobają mi się książki z gatunku YA, bo zwykle nie są one dla mnie wciągające, a kiedy przeczytałam "Jedyne takie miejsce" wiedziałam już, że to będzie moja ulubiona seria i z każdą kolejną wydaną przez autorkę książką tak utwierdzam się w tym "Ocalało tylko serce" jest dla mnie mistrzowskie i do tej książki wracam najczęściej i to nią autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę, to "Więcej serca ni rozumu" zupełnie od niej nie się z przytupem, wybuchowo i już na samym początku czułam się wrażenie, że autorka przed pisaniem pije jakiś sok z gumi-jagód dzięki czemu odkryła przepis na książki idealne(!).Jeśli szukacie historii lekkiej, ciekawej, która sprawi, że poczujesz motyle w brzuchu, wypieki na twarzy, a uśmiech nie będzie schodził ci z twarzy, to "Więcej serca niż rozumu" jest powieścią idealną. Dlaczego? Bo w tej książce jest dosłownie wszystko! Multum emocji, ciekawy wątek love-hate i choć wydawałoby się, że każda dobra książka posiada te cechy, to książki autorki zawsze owiane są tematem, który dostarcza multum informacji. Po prostu jest to książka z przesłaniem."Więcej serca niż rozumu" to powieść idealna na letnie wieczory, która wprawi cię w wakacyjny polecam! × 1 | link | Przeczytane Posiadam Książka papierowa 2021 Główni bohaterowie ostatniej części z cyklu „Jedyne takie miejsce” to podobnie jak w poprzednich tomach postaci wyraziste i mające swój charakter. Pomimo tego, że w prawie każdej książce Klaudii Bianek początkowo znajdę bohatera, którego nie lubię od razu, tak w dalszych rozdziałach przekonuje mnie on do siebie swoim zachowaniem, czy postępowaniem. W tej powieści było podobnie, poznajemy dwójkę młodych ludzi, między którymi od samego początku pojawia się to „coś”.Marta to dziewczyna, która wyznaje zasadę „żyj chwilą”. Pracuje jako sekretarka w sporej firmie, a w wolnym czasie spotyka się z najlepszymi przyjaciółmi – niektórych z nich mogliśmy poznać w poprzednich częściach cyklu. Jednocześnie młoda kobieta nie do końca wie, czego chce od życia na dalszą metę i w dalszym ciągu szuka swojego prawdziwego „ja”. Marta na jednej z imprez poznaje Krystiana – mężczyznę, o którym słyszała wiele złych rzeczy. Kiedy ten zostawia ją nad ranem bez pożegnania po wspólnie spędzonej nocy, plotki się sprawdzają, a dziewczyna postanawia już nigdy się z nim nie widzieć i od razu zaczyna go to mężczyzna, który nie szczyci się dobrą opinią. Uważany za lekkoducha i faceta, który dziewczyny zmienia jak rękawiczki, głęboko w środku skrywa rodzinną tragedię. W pracy Krystian również staje się innym człowiekiem. Jest strażakiem, o czym marzył od dzieciństwa, a w tym zawodzie nie ma miejsca na zabawę, jest za to presja, niebezpieczeńst... | link | Przeczytane Przyjemna powieść na weekend. Tak bym w wielkim skrócie opisała najnowszą książkę Klaudii Marty i Krystiana wybucha niespodziewanie i bardzo gwałtownie. Co za tym idzie, ich relacja również nie należy to spokojnych i codziennych. Dalsza część książki to w dużej mierze długo ciągnący się wątek hate - to twardo stąpająca po ziemi singielka, która w głębi serca marzy, żeby spotkać kogoś, przy kim będzie mogła wreszcie uwolnić swoją delikatną, kobiecą to typowy łamacz kobiecych serc. Zaliczył wiele krótkotrwałych znajomości, jednak żadna z poznanych kobiet nigdy nie znaczyła dla niego zbyt losy łączą się przypadkiem, na imprezie. Po wspólnie spędzonej nocy Krystian jak zawsze wymyka się po cichutku z mieszkania dziewczyny, a ona budzi się wściekła - na chłopaka, na siebie i swoją naiwność. Wszystko wskazuje na to, że było to ich pierwsze i zarazem ostatnie spotkanie. Takie też założenie ostatecznie przyjmuje wściekła na siebie i sytuację, w jakiej się znalazła, tym razem los postanawia zrobić parze na przekór i ponownie krzyżuje ich Marta ulegnie urokowi przystojnego strażaka i wbrew swoim zasadom da się skusić na kontynuowanie znajomości?Czy twardy "Don Juan" otworzy serce przed dziewczyną, która go nienawidzi i wyraźnie nie chce mieć z nim nic wspólnego?Historia Marty i Krystiana to z pozoru lekka powieść z nurtu New Adult. Jednak na drug... | link | Przeczytane “Więcej serca niż rozumu” to czwarta część serii Jedyne takie miejsce autorstwa Klaudii Bianek. Są to powieści z gatunku new adult, ale uważam, że zarówno starsi, jak i młodsi czytelnicy znajdą w nich coś dla siebie. Książki te, mimo że czyta się je szybko i bardzo przyjemnie, poruszają poważne i często trudne tematy. Nie brakuje w nich emocji, niekiedy bólu, ale też ciepła i nadziei. Tym razem autorka postawiła na motyw hate-love i wyczarowała dla nas nieco pikantniejszą i bardziej dynamiczną tej części są Marta i Krystian - można powiedzieć, że ogień i woda. Oboje są najlepszymi przyjaciółmi Aleksa, którego poznaliśmy w “Ocalało tylko serce”. Zanim jednak zdali sobie sprawę z tego, że mają wspólnego znajomego, połączyło ich pewne wydarzenie, o którym jedno z nich chciałoby jak najszybciej zapomnieć. Los jednak postanowił zrobić im psikusa i ponownie skrzyżować ich ma opinię kobieciarza, który ze swoimi partnerkami nie związuje się na dłużej niż jedna noc. Wykonuje odpowiedzialny zawód i w pracy daje z siebie wszystko, za to w życiu prywatnym lubi się wyluzować i niektóre sprawy traktuje z przymrużeniem jest młodą i niezależną kobietą. W tygodniu pracuje jako asystentka radcy prawnego, a w weekendy nie stroni od dobrej zabawy. Na jednej z imprez poznaje Krystiana i już od kolejnego dnia pała do niego silnym uczuciem... nienawiści. Nie wie jednak, że pod fasadą lekkoducha kryje się wrażliwy i odpo... | link | "Wymknąłem się z jej łóżka dla zasady, bo zawsze tak robiłem, lecz nie mogłem mieć pojęcia, że ta jedna dziewczyna tak bardzo opanuje moje myśli i stanie się moim prywatnym, cholernie seksownym przekleństwem."Klaudia Bianek wraca z serią od której wszystko się zaczęło i jest to powrót w dobrym stylu. "Więcej serca niż rozumu" to kwintesencja wszystkiego za co lubimy i cenimy tę autorkę, a więc sympatyczni bohaterowie, wciągający wątek obyczajowy oraz romans, który tym razem oparty jest na relacji "love/hate relationship". Krystian i Marta spędzają ze sobą noc po której chłopak znika bez słowa, a dziewczyna czuję się wykorzystana, gdy spotykają się ponownie, emocje pomiędzy nimi sięgają zenitu. Dobrze było wrócić do znajomych miejsc i bohaterów, ucieszyłam się, że mogłam się dowiedzieć co u nich słychać, zwłaszcza u mojej ulubionej pary, czyli Klary i Aleksa. Bardzo spodobał mi się wątek dotyczący pracy Krystiana, czyli służby w straży pożarnej, a moje serce bezapelacyjnie podbił kotek Świerszczyk, mimo, ze jestem bardziej psiarą niż kociarą. Mam jednak jedno ale, a mianowicie chodzi o Martę i wątek dotyczący, !UWAGA SPOILER!, molestowania i próby gwałtu, który moim zdaniem został potraktowany zbyt pobieżnie i pozostał w sumie bez rozwiązania. Mimo to "Więcej serca niż rozumu" to kolejna powieść Klaudii Bianek, którą udowadnia, że ma dar pisania prostych i pełnych serca historii. | link | Przeczytane Czytacie książki z biblioteki? Ja ostatnio przyniosłam ich 15... A wśród nich była właśnie @ 😊To pierwsza książka autorki, która przeczytałam, choć inne czekają jeszcze na półce. Grzecznie stoją w to było za spotkanie?Lekka, idealna na lato, o miłości jak się zapewne który uwziął się na pewną kobietę i zamierza zbliżyć się do niej bardziej niż ona by chciała. Typowy facet, który rozkochuje i rzuca... Jednak to jego przeszłość ukształtowała go właśnie w ten sposób. Czy Marta zechce poznać Krystiana lepiej? To nie będzie takie łatwe...Książka w sam raz na bezstresowe, spokojne czytanie. I dla starszych i dla młodszych, choć ta druga grupa może być bardziej zadowolona z tematyki ☺️ | link | Przeczytane Recenzje Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. Książkę polecam miłośnikom romansów, zarówno dorosłym jak i młodzieży. To była lekka i przyjemna rozrywka. | link | Zaloguj się aby zobaczyć więcej Cytaty z książki O nie! Książka Więcej serca niż rozumu. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś? Pozostałe książki z cyklu Jedyne takie miejsceKlaudia Bianek Co pomyśli twój najlepszy przyjaciel z dzieciństwa, z którym łączą cię już tylko wspomnienia, gdy o... Ocalało tylko serceKlaudia Bianek Ocalało tylko serce. Autorka „Jedynego takiego miejsca”, uwielbiana przez czytelników, Kla... Przy naszej piosenceKlaudia Bianek Antek jest baristą i właścicielem świetnie prosperującej kawiarni. Niestety nie ma szczęścia w miło... Niebo nad jej głowąKlaudia Bianek Ostatni tom serii „Jedyne takie miejsce”! Autorka miłosnych opowieści zabierze was w kolejną śmiałą...